رد پای شعر

دوشنبه 6 شهریور 1396 ساعت 10:34 از بس که ملول از دل دلمرده ی خویشم هم خسته ی بیگانه ، هم آزرده ی خویشم این گریه ی مستانه ی من بی سببی نیست ابر چمن تشنه و پژمرده ی خویشم گلبانگ ز شوق گل شاداب توان داشت من نوحه سرای گل افسرده ی خویشم شادم که دگر دل نگراید سوی شادی تا داد غمش ره به سراپرده ی خویشم پی کرد فلک مرکب آمالم و در دل خون موج زد از بخت بد آورده ی خویشم ای قافله! بدرود ، سفر خوش ، به س,نومید ...ادامه مطلب