رد پای شعر

امتحان، برگه خالی، دو سه خط شعر سپیدو نگاری که سریع برگه ی خود داد و دویددو سه تا صندلی، آنور ترِٕ من بود گلمهر چه خواندم به نگاهی همه از یاد پریدسبزی رنگِ لباسش به کنار ، اما خبطرحِ روی خشنش فتنه ای می داد نویددست من نیست اگر شاعر جانی شده اممیفشانم به رخ هر غزل اینبار اسید !چون که من اشک به پای غزلم ریخته امولی او کل غزل را به نگاهی نخرید !دوستی، عشق ؛ دو تا جمله نامأنوسندگر چه گفتست معین و خود ,امتحان ...ادامه مطلب